Μπορεί οι περισσότεροι να γνωρίζουμε τι ακριβώς διαδραματίστηκε στο ελληνο-αλβανικό μέτωπο το 1940, αλλά λίγοι εώς κανείς μας ξέρει ονόματα ανθρώπων που πολέμησαν και έδωσαν την ζωή τους για την ελευθερία της Ελλάδος. Στρατιώτες, αξιοματικοί, ναυτικοί και πιλότοι που "έπεσαν" στην μάχη χωρίς να ζητήσουν αντάλλαγμα ή κάποια εγγύηση, "χάθηκαν" με τον χρόνο, αδίκως. Τα σχολεία μας διδάσκουν όσους έχουν γιρίσει από την μάχη και αυτό επειδή άφησαν γραπτές μαρτυρίες. Καμιά προσπάθεια για αφιέρωση μίας σελίδας στα εκπαιδευτικά βιβλία στο κεφάλαιο του 1940.
Κωνσταντίνος Δαβάκης. Συνταγματάρχης του ελληνικού πεζικού. Γεννήθηκε στην Κεχριάνικα της Σπάρτης (1897 - 1943). Ανακλήθηκε στην ενεργό υπηρεσία και τοποθετήθηκε διοικητής του 51ου Συντάγματος Πεζικού και στη συνέχεια του Αποσπάσματος Πίνδου. Ο Δαβάκης αντιμετώπισε την 3η Ιταλική Μεραρχία Αλπινιστών (Τζούλια) με ένα απόσπασμα 2.000 ανδρών, υπό τις εντολές και τις οδηγίες του Τμήματος Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας. Η τακτική του σε ολόκληρη την έκταση της ζώνης ευθύνης του (35 χλμ.) ήταν αμυντική, και μάλιστα έκανε υποχωρητικό ελιγμό, αναμένοντας ενισχύσεις. Μέρες μετά οι ελληνικές δυνάμεις έκαναν αντεπίθεση και κύκλωσαν τις ιταλικές, που αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν. Κατά την αντεπίθεση αυτή, και συγκεκριμένα την 6η ημέρα από την έναρξη των επιχειρήσεων. Σε μιά μάχη στον Προφήτη Ηλία Κάντσικου τραυματίστηκε στο στήθος. Αντικαταστάθηκε προσωρινά. Πιάστηκε αιχμάλωτος ενώ ήταν υπό νοσηλεία στην Αθήνα, και πέθανε στην διάρκεια της μεταφοράς του μέσα σε πλοίο από τορπιλισμό συμμαχικής φρεγάτας.
Κωνσταντίνος Περρίκος. Αξιωματικός της ελληνικης αεροπορίας. Γεννήθηκε στην Καλλιμασιά της Χίου (1905 - 1943). Ιδρυτής του ΠΕΑΝ (Πανελλήνιος Ένωσης Αγωνιζόμενων Νέων). Δεν γνωρίζουμε πολλά για την δράση του. Επιτέθηκε σε εχθρικά αεροσκάφη και κατέρριψε 2 γερμανικά τύπου Junkers 87. Τον εκτέλεσαν γερμανοί μετά από μήνες αιχμαλωσίας.
Μανώλης Πατεράκης. Υπέρμαχος της κρητικής αντίστασης. Γεννήθηκε στο χωριό Κουστογέρακο. Οι γερμανοί δολοφόνησαν τον πατέρα και τα δύο αδέλφια του. Ο ίδιος αιχμαλώτισε τον διοικητή του νησιού στρατηγό Κράιπε. Μετά το πέρας του πολέμου έζησε στο νησί χωρίς δουλειά.
Η ελληνική κοινωνία ανακοίνωσε τα ονόματα των πεσόντων του '40 σε μία σελίδα εφημερίδας. Αργότερα οι επόμενες κυβερνήσεις μετά από πιέσης των τοπικών αρχών, έστεισαν μνημεία προς τιμή των ηρώων. Σήμερα δεν γνωρίζουμε εφυέστατη την στρατιωτική τακτική τους, που επέφερε την ιταλική συντριβή στην Πίνδο. Δεν μάθαμε ποτέ ονόματα γυναικών που ανέβηκαν τις κορυφές της οροσειράς για να μεταφέρουν πολεμοφόδια στους στρατιώτες. Μάθαμε όμως κάθε όνομα εβραίου μάρτυρα που "χάθηκε" από τους γερμανούς, εβραίους που στην ελληνική αντίσταση στα σύνορα, συνομοτούσαν με τον εχθρό για "σωτηρία" και "ελευθερία"..
Μπορεί οι περισσότεροι να γνωρίζουμε τι ακριβώς διαδραματίστηκε στο ελληνο-αλβανικό μέτωπο το 1940, αλλά λίγοι εώς κανείς μας ξέρει ονόματα ανθρώπων που πολέμησαν και έδωσαν την ζωή τους για την ελευθερία της Ελλάδος. Στρατιώτες, αξιοματικοί, ναυτικοί και πιλότοι που "έπεσαν" στην μάχη χωρίς να ζητήσουν αντάλλαγμα ή κάποια εγγύηση, "χάθηκαν" με τον χρόνο, αδίκως. Τα σχολεία μας διδάσκουν όσους έχουν γιρίσει από την μάχη και αυτό επειδή άφησαν γραπτές μαρτυρίες. Καμιά προσπάθεια για αφιέρωση μίας σελίδας στα εκπαιδευτικά βιβλία στο κεφάλαιο του 1940.
Κωνσταντίνος Δαβάκης. Συνταγματάρχης του ελληνικού πεζικού. Γεννήθηκε στην Κεχριάνικα της Σπάρτης (1897 - 1943). Ανακλήθηκε στην ενεργό υπηρεσία και τοποθετήθηκε διοικητής του 51ου Συντάγματος Πεζικού και στη συνέχεια του Αποσπάσματος Πίνδου. Ο Δαβάκης αντιμετώπισε την 3η Ιταλική Μεραρχία Αλπινιστών (Τζούλια) με ένα απόσπασμα 2.000 ανδρών, υπό τις εντολές και τις οδηγίες του Τμήματος Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας. Η τακτική του σε ολόκληρη την έκταση της ζώνης ευθύνης του (35 χλμ.) ήταν αμυντική, και μάλιστα έκανε υποχωρητικό ελιγμό, αναμένοντας ενισχύσεις. Μέρες μετά οι ελληνικές δυνάμεις έκαναν αντεπίθεση και κύκλωσαν τις ιταλικές, που αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν. Κατά την αντεπίθεση αυτή, και συγκεκριμένα την 6η ημέρα από την έναρξη των επιχειρήσεων. Σε μιά μάχη στον Προφήτη Ηλία Κάντσικου τραυματίστηκε στο στήθος. Αντικαταστάθηκε προσωρινά. Πιάστηκε αιχμάλωτος ενώ ήταν υπό νοσηλεία στην Αθήνα, και πέθανε στην διάρκεια της μεταφοράς του μέσα σε πλοίο από τορπιλισμό συμμαχικής φρεγάτας.
Κωνσταντίνος Περρίκος. Αξιωματικός της ελληνικης αεροπορίας. Γεννήθηκε στην Καλλιμασιά της Χίου (1905 - 1943). Ιδρυτής του ΠΕΑΝ (Πανελλήνιος Ένωσης Αγωνιζόμενων Νέων). Δεν γνωρίζουμε πολλά για την δράση του. Επιτέθηκε σε εχθρικά αεροσκάφη και κατέρριψε 2 γερμανικά τύπου Junkers 87. Τον εκτέλεσαν γερμανοί μετά από μήνες αιχμαλωσίας.
Μανώλης Πατεράκης. Υπέρμαχος της κρητικής αντίστασης. Γεννήθηκε στο χωριό Κουστογέρακο. Οι γερμανοί δολοφόνησαν τον πατέρα και τα δύο αδέλφια του. Ο ίδιος αιχμαλώτισε τον διοικητή του νησιού στρατηγό Κράιπε. Μετά το πέρας του πολέμου έζησε στο νησί χωρίς δουλειά.
Η ελληνική κοινωνία ανακοίνωσε τα ονόματα των πεσόντων του '40 σε μία σελίδα εφημερίδας. Αργότερα οι επόμενες κυβερνήσεις μετά από πιέσης των τοπικών αρχών, έστεισαν μνημεία προς τιμή των ηρώων. Σήμερα δεν γνωρίζουμε εφυέστατη την στρατιωτική τακτική τους, που επέφερε την ιταλική συντριβή στην Πίνδο. Δεν μάθαμε ποτέ ονόματα γυναικών που ανέβηκαν τις κορυφές της οροσειράς για να μεταφέρουν πολεμοφόδια στους στρατιώτες. Μάθαμε όμως κάθε όνομα εβραίου μάρτυρα που "χάθηκε" από τους γερμανούς, εβραίους που στην ελληνική αντίσταση στα σύνορα, συνομοτούσαν με τον εχθρό για "σωτηρία" και "ελευθερία"..
