Όταν για πρώτη φορά ο Φρίντριχ Νίτσε μίλησε για τον υπεράνθρωπο, ίσως να μην είχε στο μυαλό του τα έργα του Αδόλφου Χίτλερ! Ο γερμανός φιλόσοφος διατύπωσε την έννοια του υπερανθρώπου. Δηλαδή τις δυνατότητες που έχει ο άνθρωπος να ξεπεράσει την υπόστασή του. Τα πάθη του, τις επιθυμίες του. Έτσι υποστήριξε! Είπε πως κάποιοι θα παρερμηνεύσει τα έργα μου, και θα δυσκολευτούν να κατανοήσουν σε βάθος αυτό που εννοώ!
Φιλόσοφος με διφορούμενες ερμηνείες δεν λέγεται φιλόσοφος. Οι Έλληνες μίλησαν καθαρά και ξάστερα για τις έννοές τους που μέχρι σήμερα δεν χωράνε αμφιβολίες! Παρότι όμως ο Νίτσε ενέκρινε αρνητικά τον εθνικισμό, ένας συμπατριώτης του, ο Χίτλερ, εμπνεύστηκε από το έργο του "Τάδε έφη Ζαρατούστρα" και δημιούργησε την ιδέα για τους Άριους! Την φύλη που θα'χει ομορφιά, εξυπνάδα, σωματική ικανότητα, δηλαδή με λίγα λόγια υπεράνθρωπες δυνάμεις. Όταν ένας συνδιάζει όλα τα παραπάνω, είναι κάτι διαφορετικό από κοινός άνθρωπος. Υπεράνθρωπος. Μήπως όμως ο Νίτσε και ο Χίτλερ εννοούσαν το ίδιο; Ας τα πάρουμε τα πράγματα πάλι από την αρχή. Γράφει ο Νίτσε για ένα γένος ανθρώπων που θα ξεπερνούν τον εαυτό τους. Πως; Εδώ έρχεται ο δικτάτορας και με πειράματα προσπαθεί να υλοποιήσει την σκέψη του πρώτου. Η διαφορά είναι η εξής. Ο Ζαρατούστρα είναι το ανθρωπινότερο, σύμφωνα με τον Νίτσε, αλλά σύμφωνα με τον Χίτλερ το απανθρωπινότερο. Η βασική ιδέα μένει η ίδια.. Για το τέλος, σκεφτείτε μια ελληνική ιδέα να ήταν η αφορμή για ένα τέτοιο τερατούργημα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου